W firmach często zdarza się, że oprócz klientów z Polski, mamy również dostawców, czy kupców zagranicznych. Jak wtedy rozliczyć faktury, gdzie opłacić podatek? Wszystkiego dowiesz się z tego artykułu.
Jeśli wystawiasz fakturę klientowi w Polsce zazwyczaj doliczasz do wartości netto 23% podatku VAT, a następnie VAT musisz odprowadzić do urzędu skarbowego.
W przypadku klientów zagranicznych, którzy są przedsiębiorcami, wystawiamy fakturę bez VAT z oznaczeniem „odwrotne obciążenie”, czyli podatek odprowadza klient zagraniczny.
O tym, gdzie musimy zapłacić podatek, decyduje zasada rezydencji, czyli miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
Osoby, które mieszkają na terenie Polski (czyli rezydenci), mają nieograniczony obowiązek podatkowy. To znaczy, że rozliczają tu wszystkie dochody, zarówno osiągnięte w Polsce, jak i za granicą.
Terminy wystawiania faktur zagranicznych:
Są takie same jak dla faktur krajowych. Sprzedawca ma czas na wystawienie faktury do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonał usługę. Może też wystawić fakturę z wyprzedzeniem – maksymalnie na 30 dni przed realizacją usługi.
Na fakturze zagranicznej muszą się znaleźć takie dane, jak:
- nazwy i adresy sprzedawcy i nabywcy,
- numery NIP sprzedawcy oraz nabywcy,
- kolejny numer faktury,
- data wystawienia,
- data sprzedaży,
- opis wykonanej usługi.
Różnica między fakturą zagraniczną a krajową, dotyczy podatku VAT. Jeśli wystawiasz fakturę za usługę zagranicznej firmie, to na niej – w zdecydowanej większości przypadków – obowiązek rozliczenia podatku VAT będzie w kraju, w którym ma siedzibę.
Na fakturze dla zagranicznej firmy należy w miejscu stawki VAT wskazać skrót „np.”. Oznacza on po prostu, że faktura „nie podlega” opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.
Na fakturze zagranicznej powinna znaleźć się też adnotacja „odwrotne obciążenie / reverse charge”, która oznacza, że to na nabywcy spoczywa obowiązek naliczenia podatku od towaru i usług.