Amortyzacja podatkowa jest formą oszczędzania pieniędzy. Dla podatnika jest bardzo opłacalna forma. Wiadomo, że praktycznie wszystkie środki trwałe ulegają zniszczeniu, dlatego w momencie ich zakupu warto ustalić koszty ich zużycia.
W skrócie: Amortyzacja polega na systematycznym odpisywaniu umówionej kwoty w koszty firmy, aż do całkowitego zużycia środka trwałego.
Z artykułu dowiesz się jakie są metody amortyzacji.
Możemy wyróżnić trzy metody amortyzacji środków trwałych:
- metodę liniową,
- metodę degresywną
- metodę naturalną.
Warto poznać każdą formę amortyzacji, zanim zdecydujemy się na konkretną metodę.
Amortyzacja metodą liniową:
Jest jedną z najpopularniejszych i najprostszą metodą amortyzacji środków trwałych. W tej formie zakładamy, że środek trwały będzie zużywał się równomiernie. Odpisy amortyzacyjne ustala się zgodnie ze stawkami amortyzacyjnymi zawartymi w załączniku nr 1 ustawy PIT oraz CIT, a te ustalane są w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych.
W metodzie liniowej koszty amortyzacji każdy podatnik wylicza indywidualnie.
Amortyzacja – metoda liniowa indywidualna
Podatnik może ustalić stawkę amortyzacji indywidualnie, w przypadku kiedy nabyte środki trwałe są używane lub ulepszone. Może jednak zrobić to tylko w przypadku, kiedy środki trwałe wprowadzane są do ewidencji przedsiębiorstwa po raz pierwszy.
W takich sytuacjach poszczególne kategorie środków trwałych muszą posiadać minimalne okresy amortyzacji. Poniżej klasyfikacja:
24 miesiące – gdy wartość początkowa jest mniejsza, niż 25.000 zł,
36 miesięcy – gdy wartość początkowa jest większa niż 25 tys. złotych, ale mniejsza bądź równa 50 tys. zł,
60 miesięcy – w pozostałych przypadkach.
Amortyzacja środków trwałych – metoda degresywna
Aby móc skorzystać z tej metody amortyzacji, środki trwałe podatnika muszą być maszynami i urządzeniami zaliczającymi się do grup: 3-6 i 8 KŚT. Metoda degresywna dotyczy także wszystkich środków transportu, oprócz samochodów osobowych.
W przypadku wyboru tej metody wartość amortyzacji zmienia się, ponieważ wydajność środka trwałego spada wraz z czasem jego użytkowania. Jeśli przedsiębiorca chciałby równomiernie przyjmować koszty, powinien przyjąć malejącą stawkę amortyzacyjną. Przez pierwszy rok korzystania z amortyzacji degresywnej stosuje się stawkę podaną w Wykazie, jednak pomnożoną o współczynnik (maksymalnie 2,0).
Chcąc wyliczyć stawkę na kolejny rok podatkowy, przedsiębiorca odejmuje zgromadzone wpisy amortyzacyjne od kwoty netto używanego środka trwałego. Jednak z tej metody nie można korzystać w nieskończoność. Podatnik musi zmienić metodę na liniową w momencie, kiedy wartość rocznego odpisu okaże się niższa od wartości rocznego odpisu w przypadku metody liniowej.
Ostatnia metoda – jednorazowa amortyzacja środków trwałych
Możliwa jest w przypadku środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł. Innym rodzajem preferencji jest jednorazowa amortyzacja fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 oraz 8 KŚT (bez samochodów).
Limit jednorazowej amortyzacji z której może skorzystać każdy przedsiębiorca wynosi w danym roku 100 000 zł. Prawo do jednorazowej amortyzacji przy zakupie nowych fabrycznie środków trwałych przysługuje pod warunkiem, że:
- wartość początkowa jednego środka trwałego, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł lub
- łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3.500 zł.
Podsumowując, w zależności od przyjętej metody amortyzacji środków trwałych podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek. Należy pamiętać, aby możliwe było zastosowanie niektórych metod amortyzacji podatnik musi spełnić określone warunki.